Exposities Bas Steller
Tijdens open huis gemoderniseerd kantoorpand
Expositie KG-medewerkers 7 januari tot maart 1983
Vlak voor de Kerst heeft de Marketing/Verkoopafdeling van Kanis & Gunnink een gemoderniseerd kantoorgebouw in gebruik genomen.
Tijdens een open huis toonden de KG-collega’s mevrouw Ans de Graaf-Verkerk en de heer Sebastiaan (Bas) Steller in de gang van het vernieuwde kantoor een keuze uit hun artistieke werk van tekeningen en schilderwerken.
In het nu gemoderniseerde onderkomen waren voorheen de kantoren van Smit & ten Hove gevestigd. Naast deze kantoorruimte is ook nog een gedeelte van de produktieruimte van de toenmalige sigarenfabriek, namelijk de ver-pakkerij, tot kantoorruimtes verbouwd.
Bij gelegenheid van de ingebruikname was op 7 januari een open huis georganiseerd waarin de Marketing/Verkoop medewerkers hun nieuwe onderkomen aan de andere KG-medewerkers toonden. Ook waren de nieuwe buren, de medewerkers uit de vloeifabricage die elders in het pand hun onderkomen hebben, uitgenodigd.
De tekeningen en schilderwerken hadden nogal wat belangstelling Daarom een artikel over de makers, (Ans de Graaf) en Bas Steller.
Meestal met kleuren
Bas Steller heeft als hobby schilderen. Bij Kanis & Gunnink is hij voorman Theeverpakkerij en Vacuumcontrole; het schilderen heeft hij nodig om geestelijk bezig te zijn, iets te maken. Hij bedient zich in zijn hobby van verschillende technieken: aquarel, gouache, olieverf en de laatste tijd werkt hij ook veel met acrylverf. Dat is een nieuw materiaal in de kunstschilderswereld. Het laat zich net als olieverf verwerken, geeft eenzelfde resultaat maar is veel sneller droog. (Binnen zo’n 2 tot 5 uur, terwijl olieverf soms pas na twee jaar droog is). Vormen van gemengde techniek raken ook in zwang; zo combineert Bas wel Oostindische inkt met waterverf, maar zijn voorkeur gaat uit naar aquarel en verdunde gouache-verf. Maar echt voorkeur voor een bepaald materiaal heeft de heer Steller eigenlijk niet. ,,Ik kan bijvoorbeeld weken met olieverf zitten te prutsen en als ik het dan met aquarel probeer, lukt het soms in een keer.” Hij schildert waar hij zin in heeft, landschappen, naakt en stillevens, vaak in verenigingsverband. De heer Steller is lid van de Kamper teken- en schildersvereniging ,,de Varfdeuze”.
„Schilderen doe ik in het weekend, ’s avonds, soms zelfs ’s nachts. Ik werk in de ploegendienst en kan dan, als ik ’s nachts geschilderd heb, ’s morgens uitslapen”.
De techniek van het schilderen is volgens hem niet belangrijk: ,,Je moet visie hebben, weten wat en hoe je iets wilt benadrukken” en Bas Steller doet dit meestal met kleuren. Zijn werk zou expressionistisch genoemd kunnen worden. Het mooiste compliment dat hij ooit over zijn kleurgebruik kreeg, was – naar zijn zeggen – op de Kamper Kunstmarkt. Hij exposeerde daar. „Een dame had al een paar keer naar eenzelfde schilderij van mij gekeken. Ze liep weg, maar kwam toch weer terug. Er moest haar iets van het hart. Naar het schilderij wijzend, vroeg ze, goed bedoelend: „U zult wel kleurenblind zijn?”
Een dergelijke vraag is kenmerkend voor het werk van de heer Steller. Hij schildert wat hij waarneemt en hoe hij het beleeft. „Als ik een boom precies wil naschilderen, met exact dezelfde kleuren, dan kan ik beter een kleurenfoto maken. Maar ik wil tot uitdrukking brengen hoe ik bijvoorbeeld die boom in zijn omgeving ervaar; dat kan bijvoorbeeeld beschermend zijn. Of in een novembertafereel de somberheid over laten komen. Kleur heeft voor mij ook de functie om een mooi geheel te kunnen maken. Als ik denk dat het in de totale afbeelding mooi is, dan zou ik best een wolk oranje kunnen schilderen”.
Toch kan Bas Steiler nog niet helemaal los komen van het fotografisch waarnemen. Op de expositie tijdens het open huis toont hij twee werkstukken, waarmee hij laat zien dat hij er bij tijd en wijle wel in slaagt. Vechten met de materie noemt hij het schilderen. Voordat hij daadwerkelijk begint, spendeert hij de meeste tijd aan de voorbereiding, de studie van het object, de visie. Menige schets verdwijnt in de prullemand. ,,Ik ben dan geladen en gespannen. Maar als het idee eenmaal in mijn hoofd zit, staat het met drie a vier uur op het paneel”. Na het schilderen is hij leeg en meestal voldaan.
„Ik berg het werk dan ook direct op, af is af. Je kunt het verder alleen nog maar verprutsen!”
De werken van Ans de Graaf en Bas Steller zullen tot en met maart in de gang van het kantoorgebouw te bezichtigen zijn.
