In de familiehistorie van de Stellers komt Ruppertsecken voor in de huwelijksakte van Johann Heinrich Steller, zij het als Rübershekken of Roebershek  geschreven, hij gaf aan hier geboren te zijn. Bij de zoektocht naar de regio waar de Stellers leefden is Ruppertsecken in combinatie met de Donnersberg en Marienthal belangrijk geweest voor de uiteindelijke gevonden geschiedenis van de familie.

Ruppertsecken met het kerkhof.

Ruppertsecken is ontstaan als een kasteelnederzetting in het is met zijn 476 meter boven zeeniveau het hoogste dorp van de Pfalz het heeft 390 inwoners, waarvan 65% protestants en 27% katholiek (2004) de districtsgrootte is 943 ha, waarvan 503 ha bos) Het dorp ligt aan de voet van het voormalige kasteel Ruprechtseck (498 m boven zeeniveau), dat waarschijnlijk in het midden van de 13e eeuw werd gebouwd door de graven van Altenbaumburg.
Waarschijnlijk omstreeks 1300 kwam het door een huwelijk in handen van de Heren van Bolanden en in 1335 door een aankoop aan de Paltzgraven. Door erfenis viel het in 1444 in handen van de graven van Veldenz-Zweibrücken. Na ruzies werd het kasteel in 1470 bestormd en verwoest door een leger van de Keurpalts onder Friedrich I. het dorp Ruppertsecken ontwikkelde zich pas lang nadat het kasteel was gebouwd en werd voor het eerst genoemd in 1401. Het bleef eigendom van de Keurpalts tot 1793. Zoals bijna overal dienden de ruïnes als een welkome steengroeve voor het bouwen van huizen, zodat maar weinig overblijfselen van het metselwerk zijn overgebleven. Onder Ruppertsecken vallen in de regio Schwarzer Graben, Oberer- en Unterer Thierwasen en Ober- en Unter-Gerbacher Hof. De oppervlakte en grens van de gemeente is verschillende keren gewijzigd. Een kapel in het dorp werd voor het eerst genoemd in 1517, maar is later verwijderd. Pas in 1857 werd een kleine katholieke kerk gebouwd. De protestanten zijn aangesloten bij Marienthal. In 1972 werd een ruime begraafplaatskapel gebouwd. Het stadje had van 1767 tot 1937 twee confessionele scholen. Tegenwoordig maakt Ruppertsecken deel uit van de gemeente Rockenhausen.

In Ober-Gerbacher Hof (Wüsten Gerbacherhof) op loopafstand van Ruppertsecken is Johann Heinrich Steller geboren, zijn moeder Christina Weber laat hem in 1777 in de protestantse kerk van Marienthal dopen, zijn vader Johann Gottfried Steller die dan 24 jaar oud is bevindt zich als militair in Holland, Christina geeft aan dat Gottfried de vader is, wat kan betekenen dat ze naar alle waarschijnlijkheid nog ongehuwd waren. Of de in Münchweiler geboren Cristina Weber bij haar ouders woonde in Wüsten Gerbacherhof of dat zij daar op een boerderij in dienst was is onbekend.

vanaf Unter-Gerbacherhof de oostelijke toegangsweg tot Ober-Gerbacher Hof.

Marienthal heeft ook maar een kleine rol gespeeld in de geschiedenis van de familie, Johann Heinrich Steller werd hier gedoopt op 1 juli 1777 maar verder komt er geen Steller voor in de kerkboeken die ook gebeurtenissen uit de dorpen; Bruchhübel, Ernsthauserhof, Mühlkling, Oberer Thierwasen, Ruppertsecken, Russmühle, Schwarzengraben, Thierwasen, Würzweiler, Wüstengerbach en Wüstengerbacherhof bevatten. We kennen Marienthal wel uit verschillende akten in Nederland als zijnde de geboorteplaats van Johann Heinrich Steller.

Marienthal is een voormalig kloosterstadje. In Marienthal stond vroeger een Prämonstratenser nonnenklooster, dat rond 1140 vanuit Münster-Dreisen werd gesticht. Het kloostergebouw met kapel en herberg is waarschijnlijk gebouwd rond 1150. Rond 1275 werd begonnen met de bouw van een zeer ruime kloosterkerk. Hierdoor kwam het oorspronkelijk welvarende klooster in de problemen en moest het veel gronden verkopen. De rentmeesters (beschermers) van het klooster waren aanvankelijk de heren van Hohenfels en vanaf 1351 de graven van Falkenstein. Het klooster is waarschijnlijk tijdens de Reformatie ontbonden. Tijdens de Boerenoorlog (1525) werd het zwaar beschadigd door brand. In 1848/50 werden de ruïnes van het oude klooster afgebroken en werd op dezelfde plaats de evangelische kerk gebouwd, grotendeels van de oude stenen. Vermeldenswaard zijn de grafstenen van verschillende graven van Falkenstein en een sarcofaag met een afbeelding van zeven kinderen van een jonggestorven graaf van Falkenstein. Marienthal (voorheen Mergenthall), dat vroeger toebehoorde aan de Mark Kirchheim, werd in 1541 overgedragen aan de keurvorstelijke Paltz. Tegenwoordig is de plaats opgenomen in Rockenhausen.

Het kerkje van Mariental waar Johann Henrich Steller is gedoopt

De familie Steller was rijk vertegenwoordigd in Dörnbach, generatiegenoot van Weigrand Steller was Georg Steller die daar drie jaar eerder is geboren. Er is tot nu toe maar een kleine link tussen de familie Steller uit Bischheim en Dörnbach gevonden, namelijk bij de doop van het kleinkind van Johann Urban Steller in 1740 is de getuige en naamgever de vrouw van Siegfried Steller uit Willmenrod, Anna Margaretha Schwannin uit Koningswinter die op 24 juni 1710 met elkaar te Bischheim gehuwd waren.
Dörnbach ligt ongeveer vier kilometer ten zuidwesten van de kernstad Rockenhausen. De oudste nog bestaande vermelding van de plaats dateert uit de 12e eeuw. Aanvankelijk was de naam van de plaats Whileebach, wat zich vertaalt als “Bach des Düring” en mogelijk duidt op een nederzetting uit Thüringen. Tot het einde van de 18e eeuw behoorde de plaats tot de heerschappij van Reipoltskirchen. De Wetzenbach stroomt dwars door het dorp, waar hij uitmondt in de Dörnbach.
Van 1798 tot 1814, toen de Paltz deel uitmaakte van de Franse Republiek (tot 1804) en vervolgens deel uitmaakte van het Napoleontische rijk, werd Dörnbach opgenomen in het kanton Rockenhausen. Vanaf 1816 behoorde de plaats tot Beieren. Van 1818 tot 1862 maakte Dörnbach deel uit van het Landkommissariat Kirchheim, dat toen werd omgebouwd tot stadsdeelkantoor. In 1928 telde Dörnbach 580 bewoners in 122 woningen. In die tijd behoorden de katholieken tot de parochie van Imsweiler, de protestanten tot die van Rockenhausen. Vanaf 1938 maakte de stad deel uit van de gemeente Rockenhausen.

Dörnbach

Rockenhausen

Kirchheimbolanden (voorheen Kirchheim) ligt in de Palts op het overgangspunt van de Noord-Palts Hooglanden naar het Alzey Hill Country in het oosten. De kernstad ligt zo’n vier kilometer – hemelsbreed – ten noordoosten van de Donnersberg.
Carl August von Nassau-Weilburg verhuisde in 1737 zijn woonplaats van Weilburg naar Kirchheim. Carl Christian von Nassau-Weilburg bezat tijdelijk zijn eigen infanterieregiment (1755-1759) in Mannheim bij de keurvorst van de Paltz en was tijdelijk generaal van Nederland, waar het gouverneur was. Friedrich Wilhelm (1788-1816) uit Nassau-Weilburg verliet de stad in 1793 vanwege de Franse Revolutie en ging naar Bayreuth. Hiermee eindigde de tijd als woonstad voor Kirchheimbolanden, toen nog Kirchheim. Het beleefde zijn grootste bloeitijd onder Prins Carl August (1719-1753) en vooral onder Carl Christian (1753-1788) van het Huis Nassau-Weilburg en zijn rijke, slimme en muzikale echtgenote Karoline Prinses van Oranje-Nassau-Diez.
Het is in deze tijd geweest dan de jonge Johann Gottfried Steller koos al dan niet zonder alternatief om in het leger van Nassau-Weilburg te gaan dienen.
o.a de zoon van Weigrand Steller, Conrad Steller gehuwd met Maria Margretha Lambert woonde zijn leven van 1701 tot 1761 in Kirchheimbolanden.

Kirchheimbolanden

Bischheim de residentie van de familie Steller, in dit dorpje enkele kilometers van Kirchheimbolanden hadden de Stellers hun boerenbedrijf, de familie is de gehele 18de-eeuw in de geboorte- huwelijk, en overlijdensakten te vinden in het kerkboek van deze gemeente. Het evangelische kerkje stamt uit c.a. 1719 de periode dat de Stellers hier actief waren misschien hebben ze wel bijgedragen aan de bouw.
Het dorp is gelegen in de Paltz op het Ilbesheimer Plateau binnen het zogenaamde Alzeyer Hügelland, dat op zijn beurt deel uitmaakt van het Rheinhessen tafel- en heuvelland.
Bischheim omvat ook de woonwijken Am steinernen Berg, Heubergerhof, Heubergermühle, Jägerhaus, Kupfermühle en Pulvermühle. Buurgemeenten zijn – met de klok mee – Morschheim, Ilbesheim, Rittersheim, Gauersheim en Kirchheimbolanden.
De Leiselsbach stroomt dwars door Bischheim en neemt vanaf de rechterkant de Gutleutbach op aan de oostelijke rand van de nederzetting.
Bischheim heette vroeger Bischofsheim. De plaats leende zijn naam al vroeg aan een familie van ridders. In 1214 schonk koning Friedrich II onder meer de bij de parochie Kirchheim behorende bijkerk in Bischofsheim met al zijn bezittingen aan het Heilig Grafklooster in Speyer voor het heil van de zielen.
De parochie van Bischheim stapte in de 16e eeuw over op het evangelische geloof. Vanaf 1698 werd de kerk door rooms-katholieke en protestantse gelovigen gezamenlijk gebruikt als gelijktijdige kerk. Tijdens de Dertigjarige Oorlog werd het dorp volledig verlaten, in 1657 werden slechts acht huizen weer bewoond. Tot het einde van de 18e eeuw behoorde de dorp tot de heerschappij van Kirchheim, die eigendom was van de vorsten van Nassau-Weilburg.
In 1802 woonden er 359 mensen in de gemeente: 12 rooms-katholieken, 309 lutheranen, 30 gereformeerden en 8 mennonieten.

Na 1792 bezetten Franse revolutionaire troepen het gebied en annexeerden het na de Vrede van Campo Formio (1797). Van 1798 tot 1814 behoorde het dorp tot het Franse departement Donnersberg en werd het toegewezen aan het kanton Kirchheim, waar het onder de Mairie Kirchheimboland lag. Door de afspraken op het Congres van Wenen (1815) en een uitwisselingsovereenkomst met Oostenrijk werd de regio in 1816 onderdeel van het Koninkrijk Beieren. Vanaf 1818 werd de gemeente Bischheim toegewezen aan het Landcommissariaat Kirchheim in de Beierse Rheinkreis, later aan het stadsdeelkantoor Kirchheimbolanden, waaruit in 1939 het district Kirchheimbolanden ontstond. Na de Tweede Wereldoorlog maakte Bischheim tot 1949 of 1955 deel uit van de Franse bezettingszone en werd in 1946 opgenomen in de nieuwgevormde deelstaat Rijnland-Paltz. In de loop van de eerste bestuurlijke hervorming in Rijnland-Paltz verhuisde Bischheim in 1969 naar de toen nieuwgevormde Donnersbergkreis; drie jaar later werd de gemeenschap opgenomen in het nieuw opgerichte Verbandsgemeinde van Kirchheimbolanden.

Bischheim, kerk met kosterhuis.